- ἀνίκατος
- ᾰνῑκᾱτος, -ον1 unconquerable, with hypallage “βέλος ἐξ ἀνικάτου φαρέτρας ὀρνύμενον” P. 4.91
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.
έρως — I Αρχαιοελληνική θεότητα. Γεννήθηκε από το Χάος και τη Γαία, όπως αναφέρει ο Ησίοδος στη Θεογονία του, ή κατ’ άλλους από τον Τάρταρο και τη Νύκτα. Τον θεωρούσαν τον ωραιότερο μεταξύ των αθάνατων θεών και τον φαντάζονταν ως παιδάκι (τον παρίσταναν … Dictionary of Greek
ανίκητος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Απελεύθερος του Νέρωνα και παιδαγωγός του (1ος αι. μ.Χ.). Συμμετείχε στην οργάνωση της δολοφονίας της μητέρας του Νέρωνα Αγριππίνας και τον βοήθησε να καταδικάσει σε θάνατο τη γυναίκα του Οκταβία καταγγέλλοντάς την με … Dictionary of Greek